تعداد بازدید : 197703
تعداد نوشته ها : 118
تعداد نظرات : 8
00
عصمت در لغت به معناى مصون و محفوظ بودن و در اصطلاح به معناى مصون و محفوظ بودن از خطا و لغزش و گناه است. اين مصونيت از خطا و گناه دو گونه فرض است. الف: مصونيت و معصوميت كلى، در تمامى ادوار عمر (از بدو
درباره كيفيت خفاى مهدى عليه السلام در عصر غيبت كبرا دو نظريه است :
يكى اينكه شخص حضرت مخفى است (خفاى شخص ) ، به اين معنا كه حضرت مهدى عليه السلام از ما دور بوده و در مكانى زندگى مى كنند كه هيچ كس به
امام زمان عليه السلام بعد از شهادت پدرش هنگامى كه براى نماز بر جنازه او حاضر شد مردم او را مشاهده كردند در حالى كه طفلى گندم گون بود با موهاى فرى و بين دندانهاى جلو او باز بود. (921)
شيخ طوسى رحمة ال
آبان 1389-
«ايكس – شبهه»: خداوند متعال همه‌ي رسولان و هاديان بشر را از ميان و از جنس خودشان برگزيد و ارسال نمود تا هدايت، الگوپذيري و اطاعت براي بشر سهل و ممكن باشد:
&nb
از سوى پيامبر(صلى الله عليه وآله) و امامان معصوم(عليهم السلام) علامت ها و نشانه هايى براى ظهور آن حضرت ذكر شده است كه مردم با ديدن آن علائم و نشانه ها، از ظهور امام مهدى (عج) با خبر مى شوند. اين علائم
عصر شيعه ـ اينك قسمتي از اسامي مبارك آن حضرت را كه با الفاظ مختلفي در بسياري از كتب مذهبي اهل اديان و ملل مختلف جهان آمده است، از نظر خوانندگان گرامي مي گذرانيم.
۱ ـ «صاحب» در صحف ابراهيم
عصر شيعه ـ خطبه ۱۳۸، يكي از خطبه هاي امام كه به حوادث مهم آينده اشاره مي كند:
«او خواسته ها را تحت الشعاع هدايت الهي قرار مي دهد، هنگاميكه مردم هدايت را تحت الشعاع خواسته هاي خويش قرار
عصر شيعه ـ مرحوم ثقة الاسلام نورى در بيان اسماء شريفه امام عصر (عليه السلام)، با استناد به آيات و روايات و كتب آسمانى پيشين و تعبيرات راويان و تاريخ نگاران تعداد يكصد و هشتاد و دو اسم و لقب براى حضرت
عصر شيعه ـ ظهور امام عصر(ع) واقعه‌اي شريف است كه از زمان حضرت آدم(ع)1 بسياري چشم انتظار وقوع آن بوده‌اند و در رأس آنان مي‌توان از انبيا و رسولان الهي و پيروان ايشان ياد كرد. در منابع مخ
عصر شيعه ـ يكي از وظايف شيعيان نسبت به حضرت بقية اللهعليه السلام تكريم و بزرگداشت ايشان است. اين بزرگداشت، نمودهاي گوناگوني دارد. يكي از آن نمودها، تكريم مكان هايي است كه به آن حضرت، منتسب است.
عصر شيعه ـ بي شك زندگي انفرادي و عدم تفاهم و تعادل، ملازم با جهل، عقب ماندگي و انحطاط است. در مقابل، تعادل و هم زيستي، زندگي اجتماعي، انسجام و اتحاد، پيشرفت و ترقيات علمي، صنعتي، اجتماعي و...را به همر
