تعداد بازدید : 199878
تعداد نوشته ها : 118
تعداد نظرات : 8
00
ديدگاه اهل سنت راجع به كربلا و عاشورا چگونه است؟ آيا عيد گرفتن در عاشورا ربطي به عيد گرفتن بني‌اميه دارد؟
جهت رعايت عدل و انصاف بايد اذعان داشت كه ديدگاه‌هاي اهل سنت يكسان نيست و نمي‌ش
آنگاه كه امام حسين(عليه السلام) در قتلگاه، در خون خود غوطه ور بود اسب وى آمد دور بدن غرقه به خون و مجروح امام مىگشت و پيشانى خود را به خون مقدسش آغشته مىكرد.(1) عمر سعد كه اين حالت را از آن
حر بن يزيد چون تصميم لشگر را بر امر قتال ديد و شنيد صيحه امام حسين عليه السلام را كه مي‌فرمود:
اَما مِنْ مُغيثٍ لِوَجْهِ اللهِ، اَما مِنْ ذابّ عَنْ حَرَمِ رَسُولِ اللهِ صَلّي الله عَلَيْهِ وَ ال
علت اينكه خداوند براي چند آيه از قرآن سجدة واجب امر فرموده چيست؟
پاسخ :
در برخي از روايات كه از ائمه معصومين ـ عليهم السّلام ـ نقل شده آمده است كه بايد موقع خواندن يا شنيدن آياتي از قرآن كريم سجده ك
حادثه كربلا در ميان اهل تسنن موجى ايجاد كرد كه زبان و قلم دانشمندان آنان گاه ناخواسته و زمانى با شجاعت به توصيف وتجزيه و تحليل آن پرداخته است.
شوكانى در كتاب «نيل الاوطار»
شوكانى در كتا
دين - ويژه نامه محرم خبرآنلاين - فلسفه قيام ابي عبدالله الحسين ( عليه السلام ) را در سخنان آن حضرت در آغاز حركت از مدينه وموضع گيري هاي ايشان در برابر حوادثي كه در منزلگاه هاي ميان راه روي داده است مي
آن حضرت، در هر موقيعتي، با دشمنان احتجاج مي نمودند؛ تا حجت بر همگان تمام كرده باشند. از جمله احتجاج ها موارد زير است:
1. خطاب عمومي؛ حداقلدو مرتبه، امام با جمع سپاه كوفه احتجاج نمودند كه جانگدازترين
ويژه نامه محرم خبرآنلاين - روز دهمالف – قبل از شهادت امام حسين عليه‌السلام:
1 – تنظيم سپاه:
امام حسين عليه السلام پس از نماز صبح ، سپاه خويش را كه متشكل از 32 تن سواره و 40 تن پياده
پاسخ آيت الله جوادي آملي به يك سؤال
آيا امام حسين با علم به شهادت به كربلا رفت؟
انحراف در حكومت اسلامي به جايي رسيده بود كه اگر قيام عارفانه آن حضرت و ياران باوفايش نبود، اسلام به پايان رسيده بود: &
سپاه عمر سعد كه قبلاً آرايش و منظم شده بودند بر امام (عليه السلام) يورش بردند، عبدالله بن حوزه تميمى نيز جزو آنان بود هراسان پيش آمد و با صداى بلند داد مىزد و مىپرسيد: حسين در ميان شماست؟ (أ
نگاهى به ويژگى‌هاى اصحاب سيدالشهدا
يكى از ابعاد نهضت عاشورا، افتخارآفرينى و عظمت و بزرگى آن است. امام حسين(عليه السلام) و يارانش به ظاهر از سوى سپاهيان يزيد مورد بى احترامى و تمس
