تعداد بازدید : 197968
تعداد نوشته ها : 118
تعداد نظرات : 8
00
دين - عرفه روز دعا و روز نيايش و مناجات با پروردگار عالميان است، دعايي كه طبق فرموده علي (ع) همه هستي انسان هاست.
اساساً انسان از خودش چيزي ندارد و در اين عالم او فقط ما
تبيين و تشريح سوال:
ما در جهان بسياري از نواقص و شرور را مشاهده ميكنيم، مانند خسته شدن اعضاء بدن و ظلم و جور انسان ها نسبت به يكديگر كه اولي از نواقص محسوب ميشود و دومي از شرور محسوب مي&z
در قالب مثال به بيان فلسفي مطلب مي پردازيم: دنيا با كمبود آب و خشكسالي روبرو است و از سوي ديگر مردم نيازمند به آب خبردار شوند كه اقيانوس بيحد و حصري در فلان كشور كشف شده است. طبعاً آنان با ظرف&z
مسأله رؤيت خداوند متعال به وسيله چشم ظاهري از مسائلي است كه در ميان اهل سنت نيز محل اختلاف است و مذاهب مختلف سني، نظر واحدي در اين مورد ندارند. چنان كه اصحاب تفكر اعتزالي و به طور كلي، كساني كه بر اسا
كعبه بنايي در ميان مسجد الحرام در شهر مكه در كشور عربستان سعودي است و مقدسترين مكان در دين اسلام به شمار ميرود. نام كعبه اشاره به چهارگوش بودن اين سازه دارد.
* البيت ا
مقدمه
بيش از سيصد سال است كه جامعه بزرگ اسلامي از پديده اي به نام وهابيت رنج مي برد كه پيامدهاي جبران ناپذير و زيان بار اين گروه سالهاست كه جهان اسلام را مورد تهديد قرار داده است. انديشه هاي مخرب و ب
معاويه: اي شيخ! آيا در صفين حاضر بودي تا خون ريزيهاي علي را ببيني؟ شيخ: حاضر بودم و چه بسيار كودكان را از سپاه تو يتيم كردم و چه بسيار زنان را بيوه نمودم و مانند شمشير غضبناكي گاهي با تير و گاهي با ني
عصر شيعه ـ اين سؤال گاهى به طريق ديگرى نيز مطرح مى شود كه چرا حكومت عدل جهانى در پايان تاريخ واخر الزمان اجرا مى گردد؟ آيا اين امر اتفاقى است يا اينكه وجه ودليلى دارد؟ مى گوييم: تكامل فرد ودر نتيجه اي
عصر شيعه ـ امامت از ديدگاه شيعه، إعمال ولايت ولى اللَّه بر ساير انسانها است[1] و به تعبيرى امامت منصبى الاهى براى اداره ي دين و دنياى مردم و هدايت آنها به قله ي سعادت و انسانيت است. از اين رو اما
عصر شيعه ـ امام صادق(ع) طي روايتي به جزئيات علائم و مفاسدي كه در آستانه انقلاب مهدي فراگير جامعه بشري مي گردد اشاره نموده اند كه گويي اين پيشگويي ها مربوط به همين قرن حاضر است:
1. آنگاه كه دي
فروردين 1389-
x-shobhe: ابتدا بايد توجه شود كه اين گونه شبهات معمولاً ساخته و پرداختهي وهابيت است كه با سوء استفاده از عشق، علاقه و ايمان مؤمنين به خداوند متعال و بغض نسبت به بينش و گرايش